روزنامه اعتماد:
«سریال‌های تلویزیونی» برای بسیاری از مخاطبان سیما حکم محصول اول و آخر
را دارند. محصولی که برخلاف «خبر» و «فیلم سینمایی» نمی‌توان نسخه مشابه آن
را در فضایی به جز صدا و سیما به وفور یافت. البته در سالهای اخیر با
حضور کارگردان‌هایی همچون: مهران مدیری، محمد حسین لطیفی و داوود میرباقری
در شبکه نمایش خانگی، محصولاتی متفاوت در دسترس علاقه‌مندان به تماشای
سریال فراهم شده است اما برای مخاطبی که دوست ندارد یا نمی‌تواند برای
تماشای سریال‌های تلویزیونی هزینه کند، تلویزیون بهترین و در دسترس‌ترین
وسیله برای تماشای چنین آثاری است.
به خصوص که در سالهای اخیر صدا و سیما برای مبارزه با ماهواره، اقدام به تولید حجم فراوانی از برنامه‌های نمایشی کرده که در اغلب ایام سال از چهار شبکه یک، دو ، سه و پنج هر شب پخش و از شبکه‌های دیگر تکرار می‌شود. سال 1392 در شرایطی به پایان رسیده که در این سال، حتی دست اندرکاران و بازیگران سریال‌های تلویزیونی هم خطر ماهواره و لزوم مقابله با آن را گوشزد کردند و حتی برخی به صراحت از تماشای سریال‌های ماهواره‌یی سخن گفتند. نمونه مشخص این هنرمندان مرضیه برومند بود که در مراسم تقدیر از برنامه‌های نوروزی تلویزیون، به صراحت به رییس سازمان صدا و سیما گفت: ما باید این واقعیت را بپذیریم که کلا بیننده‌مان را از دست داده‌ایم و عده‌یی هستند که دیگر تلویزیون ایران ندارند اما این صداها زمانی به گوش مسوولان تلویزیون رسید که کفگیر مالی این سازمان عریض و طویل به ته دیگ خورده بود و حتی پروژه‌های در دست تولیدی همچون: معمای شاه، دولت مخفی، کیمیا، نون خامه‌یی و... که برای سال آینده تولید می‌شوند با مشکلات عجیب و غریب مالی مواجه شده‌اند. در طول یک سال سریال‌های تلویزیونی مختلفی نمایش داده شد که تنها تعداد اندکی از آنها آثار موفق و قابل اعتنایی بودند.
آثاری همچون: بال‌های خیس، بچه‌های نسبتا بد، زمانی برای عاشقی، سیگنال‌های وارونه، اتاقی روی تپه، ماتادور، هفت سین، همه فرزندان من، خروس، نخستین انتخاب و... را می‌توان جزو آثار ضعیف پخش شده در سال گذشته دسته‌بندی کرد. در مطلبی که می‌خوانید به چند سریال تلویزیونی که با اقبال بیشتری از سوی مخاطبان مواجه شد پرداخته شده است.
دو سال قبل شبکه سه سیما سریال مسیر انحرافی را برای ایام نوروز ساخت اما این سریال را در روزهای پس از عید پخش کرد و همین مساله سبب شد استقبال فراوانی از این اثر صورت گیرد. «پژمان» ساخته سروش صحت نیز با بهره‌گیری از همین فرمول، هم به سریالی محبوب و تماشایی و هم به یکی از پدیده‌های سریال‌سازی تلویزیون تبدیل شد. چرا که یک بازیکن فوتبال را طی مدتی کمتر از یک ماه به چهره‌یی محبوب و دوست‌داشتنی تبدیل کرد.
به خصوص که در سالهای اخیر صدا و سیما برای مبارزه با ماهواره، اقدام به تولید حجم فراوانی از برنامه‌های نمایشی کرده که در اغلب ایام سال از چهار شبکه یک، دو ، سه و پنج هر شب پخش و از شبکه‌های دیگر تکرار می‌شود. سال 1392 در شرایطی به پایان رسیده که در این سال، حتی دست اندرکاران و بازیگران سریال‌های تلویزیونی هم خطر ماهواره و لزوم مقابله با آن را گوشزد کردند و حتی برخی به صراحت از تماشای سریال‌های ماهواره‌یی سخن گفتند. نمونه مشخص این هنرمندان مرضیه برومند بود که در مراسم تقدیر از برنامه‌های نوروزی تلویزیون، به صراحت به رییس سازمان صدا و سیما گفت: ما باید این واقعیت را بپذیریم که کلا بیننده‌مان را از دست داده‌ایم و عده‌یی هستند که دیگر تلویزیون ایران ندارند اما این صداها زمانی به گوش مسوولان تلویزیون رسید که کفگیر مالی این سازمان عریض و طویل به ته دیگ خورده بود و حتی پروژه‌های در دست تولیدی همچون: معمای شاه، دولت مخفی، کیمیا، نون خامه‌یی و... که برای سال آینده تولید می‌شوند با مشکلات عجیب و غریب مالی مواجه شده‌اند. در طول یک سال سریال‌های تلویزیونی مختلفی نمایش داده شد که تنها تعداد اندکی از آنها آثار موفق و قابل اعتنایی بودند.
آثاری همچون: بال‌های خیس، بچه‌های نسبتا بد، زمانی برای عاشقی، سیگنال‌های وارونه، اتاقی روی تپه، ماتادور، هفت سین، همه فرزندان من، خروس، نخستین انتخاب و... را می‌توان جزو آثار ضعیف پخش شده در سال گذشته دسته‌بندی کرد. در مطلبی که می‌خوانید به چند سریال تلویزیونی که با اقبال بیشتری از سوی مخاطبان مواجه شد پرداخته شده است.
دو سال قبل شبکه سه سیما سریال مسیر انحرافی را برای ایام نوروز ساخت اما این سریال را در روزهای پس از عید پخش کرد و همین مساله سبب شد استقبال فراوانی از این اثر صورت گیرد. «پژمان» ساخته سروش صحت نیز با بهره‌گیری از همین فرمول، هم به سریالی محبوب و تماشایی و هم به یکی از پدیده‌های سریال‌سازی تلویزیون تبدیل شد. چرا که یک بازیکن فوتبال را طی مدتی کمتر از یک ماه به چهره‌یی محبوب و دوست‌داشتنی تبدیل کرد.
