فداییان سید علی

آیا می دانید که...

آیا می دانید که اگر شما در حال حمل قرآن باشید؛شیطان دچار درد شدید در سر میشود

وباز کردن قرآن ، شیطان را تجزیه می کند....

و با خواندن قرآن،به حالت غش فرو میرود.....

و خواندن قرآن باعث در اغما رفتنش میشود.....

و آیا شما می دانید که هنگامی که می خواهید دوباره به این پیام را به دیگران ارسال کنید،شیطان سعی خواهد کرد تا شما را منصرف کند....

فریب شیطان را نخور

غیبت این دانش آموزان موجه است

کلاس درس دانش آموزان فلسطینی، پس از حملات رژیم صهیونیستی به نوار غزه

غیبت این دانش آموزان موجه است

آقا

آقا را هر طرف بخوانی آقاست.

سلامتی رهبر معظم انقلاب صلوات

سید علی

جسم تو کامل است ناقص نیست

میدهد عطر یک بغل گل یاس 

دستت اما حکایتی دارد... 

.

.

رَحِمَ اللهُ عَمِی العباس!

عمر کوتاه

حلول ماه مبارک رمضان ماه امت محمدی (ص) ماه میهمانی خدا مبارک باد

 

فضیلت ماه مبارک رمضان

 

پیامبر اکرم(ص) مى‏فرماید: «ماه رجب ماه خدا و ماه شعبان ماه من و ماه رمضان، ماه امت من است،هر کس همه این ماه را روزه بگیرد بر خدا واجب است که همه گناهانش را ببخشد، بقیه عمرش را تضمین کند و او را از تشنگى و عطش دردناک روز قیامت امان دهد.»

«رمضان» در لغت از «رمضاء» به معناى شدت حرارت گرفته شده و به معناى سوزانیدن مى‏باشد.(1) چون در این ماه گناهان انسان بخشیده مى‏شود، به این ماه مبارک رمضان گفته‏اند. 

پیامبر اکرم(ص) مى‏فرماید: «انما سمى الرمضان لانه یرمض الذنوب؛(2) ماه رمضان به این نام خوانده شده است، زیرا گناهان را مى‏سوزاند.» 

رمضان نام یکى از ماه‏هاى قمرى و تنها ماه قمرى است که نامش در قرآن آمده است و یکى از چهار ماهى است که خداوند متعال جنگ را در آن حرام کرده است.(مگر جنبه دفاع داشته باشد.) 

در این ماه کتاب‏هاى آسمانى قرآن‏کریم، انجیل، تورات، صحف و زبور نازل شده است.(3) 

این ماه در روایات اسلامى ماه خدا و میهمانى امت پیامبر اکرم(ص) خوانده شده و خداوند متعال از بندگان خود در این ماه در نهایت کرامت و مهربانى پذیرایى مى‏کند؛ پیامبر اکرم(ص) مى‏فرماید: «ماه رجب ماه خدا و ماه شعبان ماه من و ماه رمضان، ماه امت من است،(4) هر کس همه این ماه را روزه بگیرد بر خدا واجب است که همه گناهانش را ببخشد، بقیه عمرش را تضمین کند و او را از تشنگى و عطش دردناک روز قیامت امان دهد.»(5) 

این ماه، در میان مسلمانان از احترام، اهمیت و جایگاه ویژه‏اى برخوردار و ماه سلوک روحى آنان است و مؤمنان با مقدمه‏سازى و فراهم کردن زمینه‏هاى معنوى در ماه‏هاى رجب و شعبان هر سال خود را براى ورود به این ماه شریف و پربرکت آماده مى‏کنند، و با حلول این ماه با شور و اشتیاق و دادن اطعام و افطارى به نیازمندان، شب‏زنده‏دارى و عبادت، تلاوت قرآن، دعا، استغفار، دادن صدقه، روزه‏دارى و... روح و جان خود را از سرچشمه فیض الهى سیراب مى‏کنند. 

                                                          فضائل ماه رمضان 

1. برترین ماه سال 
ماه مبارک رمضان به جهت نزول قرآن کریم در آن و ویژگى‏هاى منحصرى که دارد در میان ماه‏هاى سال‏قمرى برترین است؛ قرآن کریم مى‏فرماید: «ماه رمضان ماهى است که قرآن براى هدایت انسان‏ها در آن نازل شده است.»(6) 

پیامبر گرامى(ص) درباره ماه رمضان مى‏فرماید: «اى مردم! ماه خدا با برکت و رحمت و مغفرت به شما روى آورد، ماهى که نزد خدا از همه ماه‏ها برتر و روزهایش بر همه روزها و شب‏هایش بر همه شب‏ها و ساعاتش بر همه ساعات برتر است، ماهى است که شما در آن به میهمانى خدا دعوت شده و مورد لطف او قرار گرفته‏اید، نفس‏هاى شما در آن تسبیح و خوابتان در آن عبادت، عملتان در آن مقبول و دعایتان در آن مستجاب است.... بهترین ساعاتى است که خداوند به بندگانش نظر رحمت مى‏کند... .»(7) 

2. نزول کتب آسمانى در این ماه 
تمام کتب بزرگ آسمانى مانند: قرآن کریم، تورات، انجیل، زبور، صحف در این ماه نازل شده است. حضرت امام صادق(ع) مى‏فرماید: «کل قرآن کریم در ماه رمضان به بیت المعمور نازل شد، سپس در مدت بیست سال بر پیامبر اکرم(ص) و صحف ابراهیم در شب اول ماه رمضان و تورات در روز ششم ماه رمضان، انجیل در روز سیزدهم ماه رمضان و زبور در روز هیجدهم ماه رمضان نازل شد.»(8) 

3. توفیق روزه 
در ماه رمضان خداوند متعال توفیق روزه‏دارى را به بندگانش داده است؛ «پس هر که ماه [رمضان] را درک کرد، باید روزه بگیرد.»(9) 

انسان افزون بر جنبه مادى و جسمى، داراى بُعد معنوى و روحى هم هست و هر کدام در رسیدن به کمال مطلوب خود، برنامه‏هاى ویژه را نیاز دارند، یکى از برنامه‏ها براى تقویت و رشد بُعد معنوى، تقوا و پرهیزگارى است؛ یعنى اگر انسان بخواهد خودش را از جنبه معنوى رشد و پرورش دهد و به طهارت و کمال مطلوب برسد، باید هواى نفس خود را مهار کند و موانع رشد را یکى پس از دیگرى بر دارد و خود را سرگرم لذت‏ها و شهوات جسمى نکند. یکى از اعمالى که در این راستا مؤثر و مفید است روزه‏دارى است، قرآن کریم مى‏فرماید: «... اى افرادى که ایمان آورده‏اید! روزه بر شما نوشته شد، همان گونه که بر پیشینیان از شما نوشته شده، تا پرهیزگار شوید.»(10) 

برخى از فواید و فضائل روزه: 
الف. تقویت تقوا، پرهیزگارى و اخلاص؛(11) 
امام صادق(ع) مى‏فرماید: خداوند متعال فرموده: «روزه از من است و پاداش آن را من مى‏دهم.»(12) 

حضرت فاطمه(س) مى‏فرماید: «خداوند روزه را براى استوارى اخلاص، واجب فرمود.»(13) 

ب. مانع عذاب‏هاى دنیوى و اخروى: 
امام على(ع) مى‏فرماید: «روزه روده را باریک مى‏کند گوشت را مى‏ریزد و از گرماى سوزان دوزخ دور مى‏گرداند.»(14) 

پیامبر اکرم(ص) مى‏فرماید: «روزه سپرى در برابر آتش است.»(15) 

ج. آرامش روان و جسم: 
روزه‏دارى روح و روان و قلب و دل و نیز جسم را آرامش داده و باعث سلامتى روح و تندرستى جسم مى‏شود. 

پیامبر اکرم(ص) مى‏فرماید: «روزه بگیرید تا سالم بمانید.» 

باز مى‏فرماید: «معده خانه تمام دردها و امساک (روزه)بالاترین داروهاست.»(16) 

حضرت امام باقر(ع) مى‏فرماید: «روزه و حج آرام‏بخش دلهاست.»(17) 

حضرت على(ع) مى‏فرماید: «خداوند بندگان مؤمن خود را به وسیله نمازها و زکات و حدیث در روزه‏دارى روزه‏هاى واجب (رمضان) براى آرام کردن اعضا و جوارح آنان، خشوع دیدگانش و فروتنى جان‏هایشان و خضوع دلهایشان حفظ مى‏کنند.»(18) 

امروزه در علم پزشکى و از نظر بهداشت و تندرستى نیز در جاى خود ثابت شده که روزه‏دارى تأثیرهاى فراوانى بر آرامش روح و روان و سلامتى جسم و بدن دارد، دفع چربى‏هاى مزاحم، تنظیم فشار، قند خون، و... نمونه آن است.(19) 

د. مانع نفوذ شیطان: 
امام على(ع) به پیامبر اکرم(ص) عرض کرد: یا رسول الله! چه چیزى شیطان را از ما دور مى‏کند؟ پیامبرگرامى(ص) فرمود: روزه چهره او را سیاه مى‏کند و صدقه پشت او را مى‏شکند.»(20) 

بنابراین، روزه مانع نفوذ شیطان‏هاى جنى و انسى شده و وسوسه‏هاى آنان را خنثى مى‏کند. 

ه . مساوات بین غنى و فقیر: 
انسان روزه‏دار در هنگام گرسنگى و تشنگى، فقرا و بینوایان را یاد مى‏کند و در نتیجه به کمک آن‏ها مى‏شتابد. حضرت امام حسن عسگرى(ع) درباره علت وجوب روزه مى‏فرماید: «تا توانگر درد گرسنگى را بچشد و در نتیجه به نیازمند کمک کند.»(21) 

و. احیاء فضائل اخلاقى 
حضرت امام رضا(ع) درباره علت وجوب روزه مى‏فرماید: «تا مردم رنج گرسنگى و تشنگى را بچشند و به نیازمندى خود در آخرت پى‏ببرند و روزه‏دار بر اثر گرسنگى و تشنگى خاشع، متواضع و فروتن، مأجور، طالب رضا و ثواب خدا و عارف و صابر باشد و بدین سبب مستحق ثواب شود،... روزه موجب خوددارى از شهوات است، نیز تا روزه در دنیا نصیحت‏گر آنان باشد و ایشان را در راه انجام تکالیفشان رام و ورزیده کند و راهنماى آنان در رسیدن به اجر باشد و به اندازه سختى، تشنگى و گرسنگى که نیازمندان و مستمندان در دنیا مى‏چشند پى ببرند و در نتیجه، حقوقى که خداوند در دارایى‏هایشان واجب فرموده است، به ایشان بپردازند... .»(22) 

4. وجود شب قدر در این ماه 
شب قدر از شب‏هایى که برتر از هزار ماه است و فرشتگان در این شب به اذن خدا فرود مى‏آیند و جمیع مقدرات بندگان را در طول سال تعیین مى‏کنند(23) و وجود این شب در این ماه مبارک نعمت و موهبتى الهى بر امت پیامبر گرامى اسلام(ص) است و مقدرات یک سال انسان‏ها (حیات، مرگ، رزق و...) براساس لیاقت‏ها و زمینه‏هایى که خود آنها به وجود آورده‏اند تعیین مى‏شود و انسان در چنین شبى با تفکر و تدبر مى‏تواند به خود آید و اعمال یک سال خود را ارزیابى کند و با فراهم آوردن زمینه مناسب بهترین سرنوشت را براى خود رقم زند.(24) 

حضرت امام صادق(ع) مى‏فرماید: «تقدیر مقدرات در شب نوزدهم و تحکیم آن در شب بیست و یکم و امضاء آن در شب بیست و سوم است.»(25) 

5. بهار قرآن 
نظر به این‏که قرآن کریم در ماه مبارک رمضان نازل شده و تلاوت آیات آن در این ماه فضیلت بسیارى دارد، در روایات اسلامى، از ماه رمضان به عنوان بهار قرآن یاد شده است؛ چنان‏که حضرت امام باقر(ع) مى‏فرماید: «هر چیزى بهارى دارد و بهار قرآن ماه رمضان است.»(26) 

یک نکته! 
بدیهى است فضائل و ثواب‏هایى که براى ماه مبارک رمضان و روزه‏دارى ذکر شده و به برخى از آن‏ها اشاره شد، از آنِ کسانى است که حقیقت آن را درک کنند و به محتواى آن عمل و در گفتار و کردار به کار گیرند و به آن‏ها جامه عمل بپوشانند. چنان در روایات اسلامى براى روزه‏دارى آدابى ذکر شده و کسانى که صرفاً تلاوت قرآن مى‏کنند، ولى به آیات و احکام آن عمل نمى‏کنند و یا آن که از روزه‏دارى تنها رنج گرسنگى و تشنگى را مى‏کشند و بوسیله گناه، تأثیر روزه را از بین مى‏برند و ماه مبارک رمضان و فضاى معنوى آن تأثیرى بر اشخاصى بر جاى نمى‏گذارد، مورد نکوهش قرار گرفته‏اند. 

چنان‏که پیامبر اکرم(ص) به زنى که با زبان روزه کنیز خود را دشنام مى‏داد فرمود: چگونه روزه‏دارى و حال آن‏که کنیزت را دشنام مى‏دهى؟! روزه فقط خوددارى از خوردن و آشامیدن نیست، بلکه خداوند آن را علاوه بر این دو، مانع کارها و سخنان زشت که روزه را بى‏اثر مى‏کنند قرار داده است، چه اندکند روزه‏داران و چه بسیارند کسانى که گرسنگى مى‏کشند.»(27) 

حضرت امام سجاد(ع) در دعاى حلول ماه رمضان به درگاه خداوند عرض مى‏کند: به وسیله روزه این ماه یاریمان ده تا اندام‏هاى خود را از معاصى تو نگه داریم و آن‏ها را به کارهایى گیریم که خشنودى تو را فراهم آورد، تا با گوش‏هایمان سخنان بیهوده نشنویم و با چشمانمان به لهو و لعب نشتابیم و تا دستمانمان را به سوى حرام نگشاییم و با پاهایمان به سوى آن‏چه منع شده ره نسپاریم و تا شکمهایمان جز آن‏چه را تو حلال کرده‏اى در خود جاى ندهد و زبان‏هایمان جز به آن‏چه تو خبر داده‏اى و بیان فرموده‏اى گویا نشود... .»(28) 

بنابراین، در ماه مبارک باید تمام اعضا و جوارح را از حرام دور نگه داشت و با اخلاص، توکل و توسل از اهل‏بیت(ع) و عمل به دستورها و احکام قرآن کریم و دورى از گناهان، انجام توبه نصوح و واقعى، عبادت، شب‏زنده‏دارى، درک فضیلت شب قدر و... فضیلت ماه مبارک رمضان را درک کرد و از آن در راستاى رسیدن به کمال حرکت کرد و باید در این ماه به گونه‏اى خودسازى کرد که با اتمام ماه مبارک تأثیر و فواید آن در روح و جان افراد باقى باشد و اثر آن تا ماه رمضان سال بعد ماندگار باشد. 


پى‏نوشت‏ها:

1. مفردات الفاظ القرآن، راغب اصفهانى، ص 209، دارالکتاب العربى، بیروت. 

2. بحارالانوار، علامه مجلسى، ج 55، ص 341، مؤسسه الوفاء، بیروت. 

3. ر.ک: الکافى، محمد بن یعقوب کلینى، ج 2، ص 628، دارالکتب الاسلامیة، تهران. 

4. وسائل الشیعه، شیخ حر عاملى، ج 2، ص 628، دارالکتب الاسلامیة، تهران. 

5. ... 

6. سوره بقره، آیه 185. 

7. ر.ک: وسائل الشیعه، همان، ج 10، ص 313. 

8. ر.ک: الکافى، همان، ج 2 ،ص 628. 

9. سوره بقره، آیه 185. 

10. سوره بقره، آیه 183. 

11. همان. 

12. میزان الحکمة، محمد محمدى‏رى‏شهرى، ترجمه: حمیدرضا شیخى، ج 7، ص 3207، مؤسسه دارالحدیث، قم. 

13. همان، ص 3209. 

14. همان. 

15. همان. 

16. همان. 

17. همان. 

18. همان. 

19. تفسیر نمونه، آیت‏الله مکارم شیرازى و دیگران، ج 1 ،ص 631، دارالکتب الاسلامیة، تهران. 

20. مستدرک الوسائل، محدث نورى، ج 7، ص 154، مؤسسه آل‏البیت، قم. 

21. میزان الحکمة، همان. 

22. همان، ص 3209. 

23. سوره قدر، آیه 1 ـ 5. 

24. تفسیر المیزان، علامه طباطبایى، ج 18، ص 132؛ ج 19، ص 90، مؤسسه مطبوعاتى اسماعیلیان، قم. 

25. وسائل الشیعه، همان، ج 10، ص 354. 

26. وسائل الشیعه، همان، ج 6، ص 203. 

27. الکافى، همان، ج 4، ص 87. 

28. الصحیفة السجادیة، امام سجاد(ع) ص 186، دفتر نشر الهادى، قم.

90 فایده در دعا برای فرج امام زمان (عج)

آیت الله سید محمدتقی موسوی اصفهانی در کتاب گران سنگ مکیال المکارم خلاصه آثار و فواید و ویژگی‌هایی را که بر دعا کردن برای تعجیل فرج مترتب است، بیان می‌کند و ما هم به جهت این که کتاب مکیال المکارم به امر مطاع ولی عصر علیه السلام نوشته شده و کتابی مبارک و پر خیر است، مطالب آن را ذیلا نقل می‌کنیم.

همگی در شب نیمه شعبان ساعت 23 دست نیاز به سوی بی نیاز هستی بلند کرده و برای آن عزیز غایب از نظر دعا می‌کنیم.

روایات مختلفی به بیان آثار ، فوائد و ویژگی هایی که بر دعا کردن برای تعجیل فرج مترتب است ، پرداخته است که به پاره ای از آن ها اشاره میکنیم :

1. فرمایش حضرت ولی عصر (عج): بسیار دعا کنید برای تعجیل فرج که فرج شما در آن است.
2. این دعا سبب زیاد شدن نعمت ها است.
3. اظهار محبت قلبی.
4. نشانه ی انتظار است.
5. زنده کردن امر ائمه اطهار (ع) است.
6. مایه ی ناراحتی شیطان لعین است.
7. نجات یافتن از فتنه های آخرالزمان است.
8. اداء قسمتی از حقوق آن حضرت است ، که اداء حق هر صاحب حقی ، واجب ترین امور است.
9. تعظیم خداوند و دین خداوند است.
10. حضرت صاحب الزمان (عج) در حق او دعا میکند.

11. شفاعت آن حضرت در قیامت شامل حال او میشود.
12. شفاعت پیغمبر (ص) شامل حالش میشود.
13. این دعا امتثال امرالهی و طلب فضل و عنایت او است.
14. مایه ی استجابت دعا میشود.
15. اداء اجر رسالت است.
16. مایه ی دفع بلاست.
17. سبب وسعت روزی است.
18. باعث آمرزش گناهان میشود.
19. سبب تشرف به دیدار آن حضرت در بیداری یا خواب میشود.
20. سبب رجعت به دنیا در زمان ظهور آن حضرت میشود.

21. از برادران پیغمبر (ص) خواهد بود.
22. فرج مولای ما صاحب الزمان (عج) زودتر واقع میشود.
23. پیروی از پیغمبر و امامان خواهد بود.
24. وفای به عهد و پیمان خداوندی است.
25. آثار نیکی به والدین برای دعا کننده حاصل میگردد.
26. فضیلت رعایت و اداء امانت برایش حاصل میشود.
27. زیاد شدن اشراف نور امام (ع) در دل او است.
28. سبب طولانی شدن عمر است.
29. تعاون و همکاری در کارهای نیک و تقوی است.
30. رسیدن به نصرت و یاری خداوند و پیروزی بر دشمنان به کمک خداوند است.

31. سبب هدایت به نور قرآن مجید است.
32. نزد اصحاب اعراف معروف میگردد.
33. به ثواب طلب علم نائل میشود.
34. از عقوبت های اخروی در امان میماند.
35. هنگام مرگ به او مژده میرسد و با او به نرمی رفتار میشود.
36. این دعا اجابت دعوت خدا و رسول (ص) است.
37.با امیرالمؤنین (ع) و درجه ی آن حضرت خواهد بود.
38. محبوبترین افراد نزد خداوند خواهد بود.
39. عزیزترین و گرامی ترین افراد نزد پیغمبر میشود.
40. از اهل بهشت خواهد بود.

41. دعای پیغمبر (ص) شامل حالش میشود.
42. کردارهای بد او به کردارهای نیک مبدل میشود.
43. خداوند متعال در عبادت، او را تأیید میفرماید.
44. با این دعا عقوبت از اهل زمین دور میشود.
45. ثواب کمک به مظلوم را دارد.
46. ثواب احترام به بزرگتر و تواضع نسبت به او را دارد.
47. پاداش خونخواهی حضرت اباعبدالله الحسین (ع) را میابد.
48. پایستگی دریافت احادیث ائمه اطهار (ع) را مییابد.
49. نور او برای دیگران نیز (روز قیامت) درخشان میگردد.
50. هفتاد هزار نفر از گنهکاران را شفاعت میکند.

51. دعای امیرالمؤمنین در روز قیامت ، شاملش میگردد.
52. بی حساب داخل بهشت میشود.
53. از تشنگی روز قیامت در امان میماند.
54. در بهشت جاودان است.
55. مایه ی خراش روی ابلیس و مجروح شدن دل او است.
56. روز قیامت هدیه های ویژه ای دریافت میدارد.
57. خداوند عزوجل از خدمتگزاران بهشت نصیبش میفرماید.
58. در سایه ی گسترده ی خداوند قرار گرفته و رحمت بر او نازل میشود، (مادامی که مشغول آن دعا باشد).
59. پاداش نصیحت مؤمن را دارد.
60. مجلسی که در آن برای حضرت قائم (عج) دعا شود، محل حضور فرشتگان میگردد.

61. دعا کننده مورد مباهات خداوند می شود.
62. فرشتگان برای او طلب آمورزش میکنند.
63. از نیکان مردم (پس از ائمه اطهار(ع)) میشود.
64. این دعا اطاعت از اولی الامر است که خداوند اطاعت شان را واجب ساخته است.
65. مایه ی خرسندی خداوند عزوجل میشود.
66. مایه ی خشنودی پیغمبر (ص) میگردد.
67. این دعا خوشاینتدترین اعمال نزد خداوند است.
68. از کسانی خواهد بود که خداوند در بهشت به او حکومت میدهد.
69.حساب او آسان میشود.
70. این دعا در عالم برزخ و قیامت مونس مهربانی خواهد بود.
71. این عمل بهترین اعمال است.
72. باعث دوری قصه ها میشود.
73. دعای هنگام غیبت بهتر از دعای هنگام ظهور امام (عج) است.
74. فرشتگاه درباره اش دعا میکنند.
75. دعای حضرت سیدالساجدین (ع) (که نکات و فوائد متعددی دارد) شامل حالش میشود.
76. این دعا تمسک به ثقلین (کتاب و عترت) است.
77. چنگ زدن به ریسمان الهی است.
78. سبب کامل شدن ایمان است.
79. مانند ثواب همه ی بندگان به او میرسد.
80.تعظیم شعاعر خداوند است.

81. این دعا ثواب کسی که با پیغمبر (ص) شهید شده را دارد.
82. ثواب کسی که زیر پرچم حضرت قائم (عج) شهید شده را دارد.
83. ثواب احسان به مولای ما حضرت صاحب الزمان (عج) را دارد.
84. در این دعا ، ثواب گرامی داشتن عالم هست.
85. پاداش گرامی داشتن شخص کریم را دراد.
86. در میان گروه ائمه اطهار (ع) محشور میشود.
87. درجات او در بهشت بالا میرود.
88. از بدی حساب در روز قیامت در امان می ماند.
89. به بالاترین درجات شهدای روز قیامت نائل میشود.
90. رستگاری به سبب شفاعت فاطمه زهرا (س) را در پی دارد .

روزگار غیبت امام زمان عج

امام زمان علیه السلام : أمّا وَجـهُ الانْتِفاعِ بی فی غَیبَتی فکالانْتِفاعِ بالشَّمسِ إذا غَیَّبها عَنِ الأبصارِ السَّحابُ ، وإنّی لَأمانٌ لأهلِ الأرضِ کما أنّ النُّجومَ أمانٌ لأهلِ السَّماءِ .

چگونگی بهره‏مند شدن از من در روزگار غیبتم همچون بهره‏مند شدن از خورشید است، آنگاه که در پس ابر از دیدگان پنهان می‏شود. من مایه امان زمین یانم همچنان که ستارگان مایه امان آسمانیان هستند.

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

چرا به امام حسین ـ علیه السّلام ـ ثار الله می‌گویند

چرا به امام حسین ـ علیه السّلام ـ ثار الله می‌گویند و چه کسی این لقب را به ایشان داده است؟

«ثار» در لغت هم به معنی خون آمده است و هم به معنی طلب و انتقام گرفتن از خون کسی که به دست دیگران کشته شده است.[1]ثار الله از دو واژه ثار و الله تشکیل یافته و یکی از القاب امام حسین ـ علیه السّلام ـ می‌باشدکه در زیارت عاشورا با این لقب آن حضرت را زیارت می‌کنیم. ثارالله: یعنی (طلب دمه الله) کسی که طالب خون او خداست و انتقام از قاتلین او را خداوند خواهد گرفت.[2]
یکی دیگر از معانی آن یعنی کسی که در راه خدا کشته شود و خویشاوندان و خاندانش در این راه کشته شود.
مرحوم مجلسی در شرح جمله الوتر الموتور چنین نوشته است: وتر الله ای الفرد المتفرد فی الکمال من نوع البشر فی عصره الشریف او المراد ثار الله ای الذی الله تعالی طالبُ دَمِه و الموتور قتیلُ له، قتیلُ فلم یدرک بدمهِ؛ یعنی فردی که در راه خدا به شهادت می‌رسد با این کیفیت از تمام بشر و در عصرش منحصراً اوست و یا مراد از آن همان ثار الله است که به معنی کسی است که طالب خون او خداوند است، و موتور به معنای کشته شدن در راه خداوند و کشته‌ شده‌ای است که خونش را انتقام نگرفته باشند، بلکه فقط خداوند است که انتقام خونش را از قاتلین می‌گیرد.[3]
و احتمال دارد معنای ثارالله چنین باشد، خونی که صاحب آن خداوند است و ولی دم او خداوند است. چنان که در بحث قتل عمد و غیر آن از آن به اولیاء دم تعبیر می‌آورند. در اینجا نیز ولی دم خون حسین و انصارش خداوند است. چون خون حسین در راه خدا و برای حفظ قرآن و تمامیت اسلام ریخته شده و خالصاً و مخلصاًلله بوده است و در نهایت درجه اخلاص با تمام وجود برای خداوند بوده است. لذا این خون و این شهیدان خدائی هستند. بنابراین انتقام آن نیز باید از طرف خداوند باشد‌، یا اینکه چون امام حسین ـ علیه السّلام ـ حجت خداوند بر زمین و ولی مطلق حق بود و مردم او را کشتند و زمین را از حجت حق خالی کردند بنابراین خداوند انتقام حجتش را از قاتلین او خواهد گرفت. امّا درباره اینکه این لقب را چه کسی به امام حسین ـ علیه السّلام ـ داده است باید عرض شود که چون سند زیارت عاشورا قدسی است، یعنی زیارت عاشورا که زیارت امام حسین ـ علیه السّلام ـ است از طرف خداوند به ائمه رسیده است و‌ آنرا پیامبر اکرم از جبرئیل گرفته و جبرئیل آن را از خداوند یاد گرفته است و از طریق معصومین به ما آموخته‌اند تا آن حضرت را زیارت کنیم،[4] بر این اساس این لقب را خداوند به امام حسین ـ علیه السّلام ـ داده است و چه لقب زیبایی است.
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. منشور نینوا، مجید حیدری.
2. حماسه سیاسی تاریخی زیارت عاشورا، محمد رسول دریایی.